Een verhaaltje over haram
Een man liep langs een tuin.
Hij zag een granaatappel en plukte die en begon het te eten. Maar hij krijgt spijt dat hij die granaatappel heeft geplukt en het is niet zijn bezit.
Hij besloot om de eigenaar van de tuin te gaan zoeken en hem om vergiffenis en pardon te vragen.
...
Na dagen lang zoeken komt hij de eigenaar tegen hij doet zijn verhaal.
De eigenaar neemt hem mee naar huis. Eenmaal thuis zegt de eigenaar hem wel te willen vergeven maar onder een voorwaarde en dat is dat hij met zijn dochter moet trouwen.
Hij vertelt wel erbij dat zijn dochter doof, stom, blind en niet kan lopen.
De man zit nu met een probleem. Hij moet kiezen of hij trouwt met een gehandicapte of hij moet in het hiernamaals voor Allah zich verantwoorden voor de granaatappel die hij heeft gestolen.
De man kon zich niet veroorloven dat hij in het hiernamaals voor een dief zou uitmaken en besloot om met het meisje te trouwen.
Op het huwelijks nacht komt hij zijn slaapkamer binnen waar de bruid zit te wachten. Tot zijn stomme verbazing ziet hij een pracht van een meisje.
En hij vraagt haar “jouw vader had je anders beschreven.
Volgens hem was je doof, stom, blind en kon niet lopenâ€.
Zij antwoordde wat mijn vader zei klopt.
Ik ben doof want ik luister niet naar haram.
Ik ben stom want ik praat niet haram.
Ik ben blind want ik kijk niet naar haram.
Ik loop niet want ik loop niet naar een plaats waar haram is
Reacties
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie